Liderlik ''Oluşla'' Başlar

Herkes liderlikten bahsediyor. ''İnsanları etkileyen, peşinden sürükleyen kişi lider'' diyorlar. Ancak liderlik karizma ya da güçlü iletişim becerileriyle sınırlanamaz. Duruştan, önce ''oluş'' gelir. Önce olmak gerekir. İşte o oluşa örnek:

Yazar Yalçın Mıhçı'nın Atatürk'üm Betiğinden (kitabından) Bir Alıntı: 
Mustafa Kemal Paşa 19 Mayıs 1919′da Samsun’a geldi. Bir süre çalıştıktan sonra kentin postanesine gitti. Görevli bulunan PTT memuru o günü şöyle anlatıyor:

"Hava yağmurlu ve elektrikliydi. O zamanlar yıldırımsavar (paratoner) olmadığı için telleri toprağa vermiştim. Saat gece yarısına yaklaştığı bir anda kapıdaki nöbetçi koşa koşa geldi, bir haber verdi. "Mustafa Kemal Paşa geliyor!" Mustafa Kemal Paşa tek odalı telgrafhaneye girdi. Ayağa kalktım.

— Buyurun Paşam!
— Derhal Havza ve Amasya ile görüşmem gerekiyor, dedi.
— Hava elektrikli, telleri toprağa verdik, sizi görüştüremem!
— Bu, vatanın kurtuluşu ile ilgilidir. Muhakkak görüşeceğim; ya ölürüz, ya vatan kurtulur!

Ceketinin cebinden ipek mendilini çıkarıp maniplenin üzerine koydu. Ölüme adeta meydan okuyordu! Benim için telleri devreye sokmaktan başka yapacak bir şey kalmamıştı.

— Sen ölürsen ben de ölürüm dedi.

Elimi bırakması için söylediğim ısrarlı sözlere aldırmadı, elimi hiç bırakmadı. Önce Havza’yı aradım. Derhal yanıt geldi. Nöbetçi memur, Kemal Paşa’nın adamlarının emir beklediklerini söyledi. Paşa şifreli bir not verdi, yazdım. Gelen şifreli yanıta elimi bırakmadan baktı. Bir kağıda çabucak şifreli bir şeyler yazdı. Havza’ya iletmemi söyledi. Amasya ile de istediği konuşmayı yaptı, sonra;

«Oh çok şükür, şimdi vatan kurtuldu.» dedi ve maiyetiyle gitti. Aptallaşmıştım. Oturduğum yerden kalkamadım. Bu nasıl bir işti?!
Mustafa Kemal Paşa hayatını ortaya koyan gerçek bir kahramandı. Sıradan insanlar gibi; fes kapmaya, mevki elde etmeye gelmiş biri olamazdı. O bir gerçek vatanseverdi, Atatürk’e hayranlığım yağmurlu bir gecede böyle başladı işte…"